Radde bağımlısı

" Karakter her zaman bendim,
Sadece kurnazca saklanıyordum ... "

                                         Jorge Luis Borges


...

Hasarlı bir kelebek kanadı
Bu öykünün başlangıcı
Yoksa yollar, arabalar
Daha lastik izleri varolmadı

Katarakt bir katre
Olur mu hiç demeyin lütfen
Sizin sihirli bir belleğiniz olsa
İnanın kedileri kent bilirsiniz

Ve ölümün narin tadı
Eskimeyecek bir radde adı
Ben bu yoğunluğun kalbine
Giden yolu bildiğimden yazıyorum

Ben bir bağımlı olarak radde
Çoğunluğunda bulunmak
İçin şair olmaya çalıştığımı
İtiraf etmek zorundayım


Sevgili dostlarım
-ya da genel adıyla insanlık-
Sizi kandırmaya çalışmıyorum ...

...



Emre Gürkan Kanmaz

2011 / İstanbul
Fotoğraf : Daniel Henrik Hoga

N'aber ?

Caddelerin hoşuma gitmiyor !

Çünkü ben foseptik değilim,
Çünkü bir çiçeğin köpüklü ağzı gibi baştanbaşa bir şehri
Yenileyemem.
Küfrü bizzat öteleyemediğin gibi
Beni de çekemiyorsun
Biliyorsun

Çünkü ben inşaat değilim,
Çivilerden betonlardan yani kütlelerden amne harcırahı
Kesemem

Kilitli taşların fazla itici !

Çünkü yolların bir yere gitmediği
Aşikar olsa da bir öyküdür tutturmuş gidiyoruz
Sahi
Nedir filmleri kitapları büyülü kılan ?
Bir yılan ?
Bir fizan ?
Hafızan ?

Viyadüklü kalbin tıkanıyor !

Çünkü fasiküller aşkına zımbalanan sesin
Kırışıyor
Çünkü körelen bir törpü gibi ellerini ellerim
Yıpratıyor
Çünkü kalın yazılan harfler eksik klavyende
N'aber ?


...

Galiba hoşuna gitmiyorum !..



Emre Gürkan Kanmaz
Hayal Bilgisi Dergisi / 4. Sayı / Temmuz 2011
Fotoğraf : Matthew Loeber