Ben çamaşır asmasını bilmem
O yüzden buruşmuş gönlüm
Kurumaya bırakılmış
Naylon ipte
Ben gözlerine bakmayı bilmem
O yüzden çığlar düşüyor yüzüme
Kırılıyor
Sarkıt dudaklarım
Bir de
Sayı saymasını bilmem ben
O yüzden
Zaman benim
Çocukluk arkadaşım
Emre Gürkan Kanmaz
Kıyı Dergisi/ Kasım-Aralık 2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder