Ahmet Ada için ...
Acının yaşı yoktur *
. . .
Ben de biliyorum
Benliğim çağımızın
Ellerim ve kalbim
Buzlu ve likörlü
Akşamüstü : Yangın
Sözsüz ikmale bıraktı
Beni tanrım
Sonunda acıdan
Gün aldım
Kırçıl nüansları ekleyerek günceme
Bir tren garı gibi kalabalık gözlerim
Ağlıyorum insanlar bu susuzlukta
Zenginlik taslıyorum yani sizlere
İşte telaffuzu zor bir isim gibi ölüm
Sıkışan sesimi harfler arasında
Bırakmanın hüznünü ve
Bir dün gibi hatırlıyorum halimi
Ne bitkindim
Ne noktalı
Bir nefeste okunabilen
Ne cümleydim ama !
Şimdi dilimi sürterek rüzgara
Cezamı çekiyorum
. . .
Emre Gürkan Kanmaz
* Ahmet Ada
(Fotoğraf : Mehmet Akın)
25-26/10/09
Düzelti : 22/11/09
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder