
Sigara içmekten öldü Tekir
Derdi tasası sokaktı
Önüne her gece koyulan
Bir tas açlığı
Patileri anlamıyordu
Dost canlısı pireleri
Kendince miyavlarken
Bıyıkları yüz yıldır kuruydu
Bakışları buz sıcağı
Tüyleri kıtipiyoz
İşporta sevilirken
Tırmalardı
Masumane tırnakları
Metropol öfkesi
Kaldırımda uyumaktı
Saf yaldız
. . .
Aslında anlatılır daha uzun
Tekir ' in kabullenilmiş hayatı
Aradığı cevabı bulana dek
Lakin herşeyin bir ömrü var
Sigara içmekten öldü gariban
Es kaza
İnsan olmaktan...
Emre Gürkan Kanmaz
Anafilya / 94 / Nisan / 2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder