20 Eylül 2009 Pazar

Sevdiğimin adı : Şiir !


Adın anılınca sevinirsin
Ne hoş
Şeytan gibi

Herkesin kursağından içeri girip
Doyurursun

Sonra sigara yaktırıp
Keyfe keder
Bir şarkı söyletirsin

Ya da
Çektirip götürürsün
Yollar bitmez

. . .

Yüz bin adın
Yüz bin günahın
Yüz bin telaşın vardır

Hay üzerine toprak örtülesi !
Her defası
Bir yolunu bulup

Sevdirirsin kendini

Bizler
Kadına ya da erkeğe değil
Sana aşık oluruz

. . .

Sözler ceset olup
Çürürken ağzımızda
Kirpiğimizden asılır
Çocuksu bir heyecan
Elektrik tellerine

Bayağı bir gün sonu
Üstümüz ses içinde
Yatağa varınca
Uyku tutar mı sence ?




Emre Gürkan Kanmaz

Hiç yorum yok: