Zamanın unutkanlığını yırtıyor
Ah, tanrıya çekirdek kokusu gençliğim ..!
Susuşum ışık kırılması gibi uzuyor
//
Ben
Granit kökenli kızların avuçlarında doğdum
Akşamları sızdıran
Paris komünü tadında
Elegan yalnızlığımın üstüne kustum sonra,
Yavruağzı konuşmaktı sevda
Şoselerini kazıtan punkçı kentim gibiydiniz
Heryerinde haşlanmış ses bombaları
Anneler de vardı : Akordu yağmalanmış lead gitarlar
Astarlar,asetatlar..
Koşularını tamamlayamayan vasat atlar ;
Evren yaması değmesin gözüme
Dikkat edin,hasar patlar !
. . .
Yokluğun su yosunlu elipsi
Mekanın salaşlığını sınıyor
Evet tanrım,evet günebakan tarlası kalbim,
Ben insanlık,
Kainat ben,
Klasist bir meczubum maalesef ...
...
Emre Gürkan Kanmaz
2011 / Konya
Fotoğraf : Hugh Hoffman