…
1/
Manik depresif kuşların kucağında doğan şehrime nasıl bağımlıyım
Bilemezsiniz,
Balgam yeşili şiire ara vermeliyim diyorum her seferinde.
Yorgunluğun hat safhası sokağın adı artık safra !
Sofra kuruyorum yalnızlığıma, kırıntıları da yere dökmüyorum …
Boğazımı acıtıyor nefretim, yemin ediyorum bu büyük bir öksürük
Mağazalar açılıyor; indirimler, kuyruklar akıyor kalbime
Buyrukların doyurganlığı ya da ekinoksuz düzlemler cüzzamlı
-Sararıyorum-
Hakemlerin anası bacısı vardır etmeyelim eylemeyelim beyler,
…
2/
Saat 01:51 . yatmalıymışım, saat söylüyor
Sigaramın başında nöbet tutmalı mıyım bu gecelik ?
Yarın yine iş yine kalabalık yine spesifik
Epilepsi yarar mı bacaklarım uzamasa da umumiyetle ..?
Memnuniyetle.
Sizleri mutlu edecekse köprüler de benimle intihar etsin
Yavuz Çetin’le biberli blues’un keyfini çıkartalım
Aslında fil adam insan, onu bu hale getirenler değil tabi
O ne güzel bir sekanstır bitmez metraj filmde !..
…
Tohuma kaçıyor huylu hislerim, tüylendiğini de gördüm çoğu kez …
…
3/
Kaldığım yerden devam ediyorum hiçliğe ne güzel
Bir hayal düşlemenin ötesi midir sessizlik, kim bilir
Klavyemde süzülmüş nefsi
Kin değil o tin : Evreka !..
Bulamaç.
Olamaz demediğim için oluyor herkes
Herkes duruyor bir ağacın altında gibi
Bir meyvenin afişinde boy gösteren renkleriyim
Bir çöp oluyor ama sonra her şey
Dünya dahil !..
…
4/
Sayfiye yerlerinden öpüyorum güneşi siz bunu da bilemezsiniz,
Tanrıya kediler köpürten inancım da mevcuttur
Mahlas derseniz iflasımdır söyleyeyim baştan
Nasıl doğrum kimsesiz, öyle ölürüm diye düşünüyorum gülücükle …
Bitecekse ;
Bitsin değil mi
Uzun bir kış gibi kuşlar
Hani şu manik depresiflilerden
Şehir doğurtanlar, rüzgar yanıltanlardan
Bitsin değil mi bazen
Şiiri bitimi gibi en insancıl duam …
…
…
…
Emre Gürkan Kanmaz
19 – 20 Ocak 2012
Psychedelic illustration : Emma Livingstone
