22 Kasım 2013 Cuma

Ateşe Tapanların Şiiri




















Babam ateşe tapardı korkusundan
Kırk derece yanardım bazı geceler yatağımda
Sabaha kadar sirkeli bezle alnımda eli
Hastalandığımda bilirdim hiç uyumazdı
Babam ateşe tapardı korkusundan

Annem ateşe tapardı korkusundan
Ay sonuna kadar yeteceğine kafa yorardı tüpümüzün
Ocakta hep en sevdiğim yemek makarna
Patates kızartması da isterdim, hiç kızmazdı
Annem ateşe tapardı korkusundan

Ateşe tapan bir de kardeşim var sormayın
Kış vakti üşüyeceği için geceleri yatağında
Çünkü kömür bir çocuğun sandığından çok pahalıydı
Ama üşüdüğünde bilirim hiç belli etmezdi

Yani biz, ateşe tapardık korkumuzdan ve yoksulluğumuzdan

Sizler de ateşe tapardınız

Irkçı olanlarınız
Köktenci olanlarınız
Daha başkalarınız
Sözde başka olanlara başka bakanlarınız

Sizler de ateşe tapardınız

N’apardınız ?

Otel yakardınız
Orman yakardınız
İnsan yakardınız



Benim ailem ateşe tapardı korkusundan ve yoksulluğundan

Olmaz ya belki sizlerle aynı ateşte yanmaktan!


Sivas’ta yitenlerin anısına…




Emre Gürkan Kanmaz
Kitapçı Dergisi Eylül-Ekim 2013 / Sayı:7