Öptüğünde dudağı bir tarafımı
İşte o tarafım böğürtlen kokmalı !
. . .
Sokmalı
Beni
Yerin dibine
Güneşten kopma
Bakışları
Bilmemnesokağındadizlerimdentutup/alaşağı
Tamam olmadı vurmalı
Namluyu tıkmalı ağzıma
Tutkalla tutturmalı
Ömrümden başlayıp
Tutkumda sonlanıp
Bir duvara
Sonra öbürüne
Büstleri kıskandırmalı
Herkesin içinde
Çocukmuşum gibi
Kıyasıya azarlamalı
Ağlamam gelene kadar
(Çişim gibi)
Bağırmalı
Yetmez bilirim
Tokatlamalı da
Ben kimseziler yurdu gibi çokçayım
Herkesi barındırır bu köhne aklım
Tek çare eğer buysa
Kapıya kilit vurmalı
Kapatmalı beni
. . .
Sevdiğine inanırsam
O zaman adına aşk denilen eziyete
Katlanmalı !
Emre Gürkan Kanmaz
(Fotoğraf : Yuri Bonder)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder