Durdun, kalbimin cebine saklandın
...
Çellolar küfretti suratıma bil diye söylüyorum
Çok sesli bir rastlantıydı haritama bakındım
Manası neydi ben faturaları dahi ödeyemem
Kalktım sana saklayacağım hayata başladım
Sokakları kirletiyorum şimdi kediler isyanda
Çöpleri karıştırıyorum eskimiş sesler var orda
En pejmurde İstanbul'u aşırdım sabahın körü
Öğlen vakti anlayacaklar ortadan kayboluşunu
Sonra nedir o senin kimyası bozuk naraların
Sanki senden yüzlerce sensizlikse sonsuzluk
...
akıl almaz, sanki, aklım yaşlandı
çoğulsun, seni kendimde saklayamam
Emre Gürkan Kanmaz
Fotoğraf : Brian Jagd Mauritzen
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder