zamana ...
Muzu kabularıyla ez
-ki
Tadından yensin
0/
Çocukluğumdan kalan
Bir buzdolabı kapısına yaslanış
Sırtımda ter bezi
Al al olmuş yanaklarım
Top oynamışım sokakta
Boğazım şiş
Bademciklerim anarşist
Kahrımlayım
Ama çocuk .
Tecrübesiz bir balet gibi
Ayağım acıyor
Annem duyarsa fena olacak
Mutfak balkonunda komşu teyzenin
Bakışlarına saksı devirdim
/ Nereye saklansam sığmam
Kaburgalarım kadar kırılgan sesim var /
1/
Mavi ceketiyle sürmenaj olmuştu yaz
Görüp görebileceğim sarsılan evlerdi
sessiz
bi' başına
Altıpatlar heybetine güvenen kuzenim
Dondurma çalmaya gitmişti
Sular vardı
Bir şiire çok gelen
ve taşıran
Ben yemedim
Valla yemedim
Annem kızar dedim
Ama dilim damağım
Kuşkusuz bir çığdan koptu
/ Hiç olmazsa şapkam görünmesin
Bir gökkuşağı bulsam , bulunmasam /
2/
Annemle gitmiş
Ateş kızılı imtihan
Kemiklerimi bilemek kadar zor
Aşkı anlamak şimdi
Misketlerimin
Kayboluşundan hızlı
Zaman ya bu
Herşeyi bilir ya bu
İşte herşeyi tüketir
Üst üste dizilen günlerin sonunda
Tanrıdan korkmasam
Altıma işerdim
Korktuğumdan değil !
/ Acıktım
Gidip kendime tost yapayım
Sonra ölürüm /
3/
Anneme söylemedim
Ama o biliyordu
Ben inadına sevemedim insanları
külleri ve kültablaları
Bir tencere makarnayı
Vitamininden ayıran
Bakır süzgeçleri
Kaybaloanbirbenliğimesela
Emre Gürkan Kanmaz
anafilya / 97 / 2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder