tekerleme gibi ölüm
sayıklıyor dilim
çardağa asılı ömrüm
bir keman sesini avuçluyor
gönlüm
yırtılıyor göğsündeki ameliyat izinden
kanıyor düşüm
elimden tutup götürüyor
beni kendime
kadınlı çocuklu
bakir korkum
rüzgarı sallıyor boyuna
çok sevdiğim salıncak
tutunuyorum zincirlerine
zıvanası martı kanadı
göğüm
ey zaman!
tenindeki uçurumun
lahitler heyelanından geliyorum
attığım her adımın
boşluktaki anlamı
kördüğüm
Emre Gürkan Kanmaz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder